صندوقچه ایل

 

مدتهاست که خاک می خوری گوشه طاقچه

گرد دوران را بریز، چه چیزها داری لای بغچه

دلخوشی دختر ایل همین شد...

سبز کردن خاطراتی که درونت

روی خود خاک دارد، عین باغچه

اشعاری از شاعران مورد علاقه

    کوله بارم بردوش سفری میباید

 

    سفری تا ته تنهایی محض

      هرکجا لرزیدی

 

     ازسفرترسیدی

 

      فقط آهسته بگو          

                      من خدارادارم…

 

مجاورتی اندک اما شیرین در نوای آرامبخش ناقاره ها

چهار سال و اندی از دیدار قبلی گذشت

 

این بار هم کاسه ام خالی بود یا دلم شکست!

 

چیزی که قوت قلبم میداد، آروم ساکم رو بست